تقصیر ماست غیبت طولانی شما

    بغض گلو گرفته ی پنهانی شما


    بر شوره زار معصیتم گریه می کنی

    جانم فدای دیده ی بارانی شما

 

    پرونده ام برای شما دردسر شده
   
    وضع بدم،دلیل پریشانی شما

 

    ای وای من! که قلب شما را شکسته ام

    آقا چه شد تبسم رحمانی شما؟!


 ای یوسف مدینه مرا هم حلال کن

 « عفو و گذشت» سنت کنعانی شما